Vanaf september kon ik het allemaal alleen, de therapie geheel afgesloten natuurlijk heeft dit veel met mij gedaan.
Vanaf dat moment ging ik het alleen doen, afscheid genomen van een belangrijke vrouw in mijn leven, mijn therapeute mijn externe getuigen en steun.
De Therapeute, de eerste vrouw in mijn leven die mij echt zag staan, de eerste vrouw die ooit aan mij gevraagd heeft of er iets in mijn verleden gebeurd was, wat niet hoorde.
De vrouw waar ik voor het allereerst heel voorzichtig mijn masker af dorst te zetten, soms momenten dat dat juist heel moeizaam ging.
Mijn oude vertrouwde masker mijn mechanisme was wat mij al mijn hele leven lang op de been gehouden heeft, deze doorbreken leek niet altijd even simpel, maar om verder te komen in mijn eigen proces kon ik niet anders.
In welk stuk ik ook deelde ze liep niet weg, hierdoor dorst ik ook steeds meer met de belangrijke mensen om mij heen te delen wat er in mijn leven gebeurd was.
Ik leerde de afgelopen 3 jaar dat ik er mocht zijn, dat ik het waard ben om wie ik ben.
Mijzelf de vraag gesteld wil ik dat de daders ook mijn toekomst in handen houden of neem ik nu voor het eerst zelf de regie en knok ik voor mijn eigen bestaansrecht?
Het besef krijgen dat ik een keuze heb om mijn eigen leven te bepalen.
Mijn verleden is wat mij is overkomen, Het is NIET wie ik ben!!
Doordat er privé kleine dingetjes gebeurde raakte ik verstrikt in denken en voelen het verwarde mij enorm.
In mijn hoofd wist ik het allemaal maar mijn gevoel ze waren niet congruent aan elkaar ik raakte mijn balans kwijt door een gesprek, tijdens dit gesprek werd mijn enorme verdriet laag aangeraakt als een ballon gevuld met water spatte deze uiteen.
Ik overspoelde in alle oude emoties en enorme pijn alles kisten van emoties gingen tegelijk open, niet af te sluiten.
Afgewezen en niet gehoord en totaal niet gezien.....
Het koste mij enorm veel kracht maar voor het eerst kon en dorst ik alle shit te overzien en hoeveel pijn dit mij gedaan heeft en welke sporen en schade er achter gebleven zijn na alle seksuele, geestelijke en lichamelijke mishandelingen die jaren lang geduurd hebben.
Mijn peuter, kleine meisje, mijn puber, tot in mijn 25tiger levensjaren.
Hierna de opgebouwde loyaliteit en mijn trouw aan ouders en familie die ook nog eens tot mijn 43ste jaar zo duidelijk aanwezig was.
krampachtig wilde ik alleen nog maar de zeldzame bloemen (mooie momenten) vasthouden, de pijn en verdriet die jaren lang afgesloten, ik kwam er wel bij in mijn hoofd maar niet met mijn gevoel(hart) dit bleef afgesloten.
zelfbescherming.
Mijn boosheid naar mijn daders, de onbegrip naar mijn moeder en de mensen die altijd weggekeken hebben, mijn enorme verdriet, mijn lijf brandend en vol van pijn, de eenzaamheid en het extreme gevoel van alleen zijn.
Dagen lang alleen maar gehuild een nieuwe zee gecreëerd met mijn overvloedige tranen.
weken lang voelde ik mij lamlendig ik was letterlijk ziek van alle verdriet die zo overweldigend was.
Alle pijn opnieuw gevoeld, een hele zware rugzak die mij bijna verstikte een veel te zware last bijna ondragelijk.
opnieuw gesprekken met mijn therapeute aangevraagd hoezeer dit ook tegen mijn principe inging, maar ik wist ook dat hulp vragen geen falen is.
Nu ben ik maanden verder de heftige rouw periode kan ik langzaam achter mij laten en een plekje geven, stenen uit mijn zware ballast ik heb ze onlangs de zee in gegooid en achter mij gelaten.
Alle losse stukjes, deeltjes kan ik nu zien als een geheel.
Bloedverwante een bericht gestuurd wat hun stilzwijgen met mij heeft gedaan keihard werd de deur dichtgedaan pijnlijk voor mij maar door een gesprek met een lotgenoot begrijp ik er ook weer meer van en kan ik het laten rusten voor wat het is en heb ik er vrede mee ook al doet het mij pijn in mijn hart, ik kan hun gedrag en te kort komingen niet veranderen.
Hoe heftig en soms overweldigend de afgelopen maanden zijn geweest, ik heb er niet tegen gevochten ik heb het er laten zijn.
Ik gaf mijn rouw alle ruimte en gaf hiermee erkenning aan mijzelf, ik doe ertoe voor mijzelf omdat ik het meer dan waard ben!!
Reactie plaatsen
Reacties